Değer mi bir düşünün derim ;)..

İnsan kime alınır, kime nazı geçer hiç düşündünüz mü ?
Neden inciniriz, kimler incitebilir bizi? Yada incittiklerini dile getirdiğimizde neler hissederler? Üzülürler mi dersiniz sizin üzüldüğünüz kadar ? Anlarlar mı sebebini kırgınlıklarımızın , tekrarlamazlar mı dersiniz? Belki. Belki anlarlar ama anlamama ihtimallerine ne olacak? Değecek mi döktüğümüz onca göz yaşına ,kırgınlıklarımızı anlatmak için gösterdiğimiz çabamıza ?
Ne kadar çok sor sordum değil mi ? Ne kadar çok sizi düşünmeye sevk ettim . Oysa düşünmek değil mi kırgınlıklarımızın alt yapısı, bizi acı bataklığına saplayıp aşağıya çeken ? Ama sanırım bu kez sizden gerçekten düşünmenizi istedim .

Düşünün ailesini depremde kaybetmiş ufak bir kız çocuğunu, hissettiği çaresizliği, yalnızlığı, acıyı düşünün. Alınganlık gösterip kendinizi yiyip bitirdiğiniz konu bundan daha mı üzücü yada daha mı çok hak ediyor gözyaşlarınızı ,kendinize acımanızı ? Düşünün ve alınganlık gösterip kendinizi hırpalamadan önce hayatta gerçekten üzülecek ne kadar çok şey olduğunun farkına varın. Biraz empati kurun,biraz daha güçlü olun,karşınızdakini dinleyin yargılamadan önce . Hemen yargılamak neden ? Yargısız infazlar sonucu geçecek sıkıntılı dakikalar mı yoksa açıklama sonucunda sorununuz çözülmüş halde geçecek güzel dakikalar mı tercihiniz?
Ama diyorsanız eğer ben kafamda kurduklarımın doğruluğuna inanıyorum sormama gerek yok ben haklıyım acımla beni baş başa bırak. Buyrun devam edin. Hatta biraz yardımcı olayım size :) '' Ne kadarda haksızlık ediyorlar değil mi size? Oysa siz, siz onların yerinde olsaydınız bunu asla yapmazdınız!! Tek suçunuz iyi olmak sizin . Evet ,evet tek suçunuz bu olmalı.'' Bu düşüncelerle geçsin ömrünüzün o kıymetli dakikalarız ,çünkü siz üzülünce herşey düzelecek değil mi ? Uyanın ! Uyanın da bir çevrenize bakın. Bu düşünceler beyninizi kemirirken onların hayatlarını yaşadığını göremiyor musunuz? Hayat akıp gidiyor ve siz bunlara üzülürken atı alan Üsküdar'ı geçiyor üstelik sizi kırmış olması onun umrunda bile değil.

Şimdi tekrar düşünün lütfen,,

Kim üzebilir sizi,sizden başka?
Kim doldurabilir içnizdeki boşluğu siz istemezseniz?
Kim mutlu edebilir sizi,siz hazır değilseniz?
Kim yıkar,yıpratır sizi ,siz izin vermezseniz?
Kim sever sizi ,kendinizi siz bile sevmezseniz?
HERŞEY SİZİNLE BAŞLAR SİZİNLE BİTER.
Yeterki yürekli olun ,tüketmeyin,tükettirmeyin içinizdeki yaşama sevincini..
Ve hatırlayın , ÇARESİZSENİZ ÇARE SİZSİNİZ ;)